تا زمانی که شقایق هست باید زنده بمانم؟ یا باید شبدر را روی طاقچه بگذارم؟ یا آزادی کرکس را با افسار بکشم؟ باور می کنی راه دیگری دیدم؟ به من اعتماد کن. می توانی هر شب با شقایق بمیری و صبح مثل غنچه شکوفا شوی، نمی توانی به هیچ چیز فکر کنی و شبدر باشی! سبز و شاداب و آزاد!وگرنه مثل کرکس منفور میشی و پا به پای تو نمی گذاری! آزادی به قیمتی زشت! به من اعتماد کنید، من آن را متفاوت دیدم. مرگ کودک گرسنه زیبا نیست! حتی اگر جانش را به دیگری داده باشد!باور کنید من جور دیگری دیدم! مثل این منظره، هیچ چیز زیبا نیست، هیچ چیز زیبا نیست، هیچ چیز.
نمی دانی چه لذتی دارد که کلمات را در آغوشت بگذاری و از آنها ترانه بسازی، آنها را با موهای اندیشه های پاک درآمیزی و امواج خروشان ایجاد کرد تا زندگی یک نسل را تغییر دهد، رفتارهای ما بر اساس آن شکل می گیرد. تصاویر ذهنی ما و سپس احساسات ما با آنها. لحظات ما را در هم می آمیزد و تعریف می کند. با هیچ تصویری از گذشته خود این جسم مقدس را به قربانگاه احساسات منفی نبرید. اینجا (من می گویم ذهن مبارز شما.) شاهکار وجود توست که اگر تصویر شکوه و قدرت و عظمتت را به چشمانش نشان دهی، دلت را در آغوش می گیرد و با تمام زخمت به ابرها می کشاند.آنگاه احساس رهایی خواهی کرد و غنچه های روحت عطر امید را استشمام خواهند کرد و با چشمانی اشکبار از خواب بیدار می شوی، با دردهایت بیدار می شوی، با تمام شکست هایت بیدار می شوی و زندگی را دوباره زندگی می کنی. اگر از راه دیگری بروی، مرگ تدریجی رویاهایت را تکرار می کنی، کسانی را که نمی خواهند به تو و اقتدارت ایمان داشته باشند، بسوزان. زیرا اگر بلند شوی زیر پله های ملکوتت از کمر به پایین بر زمین راهت فرش می شوند دوستت دارم مهربان ترین مخلوق خدا.
در بازی زندگی. یاد می گیرید: به کلمات زیبا و بدون حمایت تکیه کنید. مثل آویزان شدن به یک طناب پوسیده است. شما یاد می گیرید: نزدیک ترین به شما. گاهی اوقات آنها می توانند دورترین باشند. یاد می گیرید: زیاد از خودتان نگیرید. برای روز. اندازه گیری داشته باشید. بنابراین می توانید یک روز در آغوش بگیرید و بروید. و جایی نمانید که شنیده و درک نمی شوید. یاد خواهید گرفت: دیوار خوب است. سایه از درخت مطلوب است. اما هیچ حمایت ابدی وجود ندارد.
اگر کسی را دیدید که از کوچکترین چیزها لذت می برد، در طبیعت محو می شود، کمتر خشن است، می بخشد، می خندد، می خندد و با خودش در صلح است، بی اشکال و شیرین نیست! زندگی خود را و قدر آنچه امروز داریداو یاد گرفته است که لحظه لحظه زندگی را در آغوش بگیرد.
